De vader van Daan heeft gelukkig foto's (zie zijn Picasa) én een wedstrijdverslag gemaakt :-D
Hans, bedankt hiervoor!
Volgende week weer een thuiswedstrijd tegen de Wildcats uit Nijmegen (waar BSW in november ook met 3 punten van had gewonnen, dus dat zal spannend worden!).
Het wedstrijdverslag
Een zondagavondpartijtje tegen streekgenoot Almonte. Zou geen probleem moeten opleveren. Daan en Daan erbij, Tom weer op de weg terug en zelfs Bas die weer aansluit. Tja, het tijdstip is niet ideaal, zeker als je wat verder weg woont. Op zondagavond zijn er wel andere dingen te doen. Iedereen was gebrand op een goed prestatie. Helaas bleek, Almonte ook.
Vanaf de start was er een heel hoog tempo. Almonte speelde erg fanatiek en had een goed schot. Zeker in het 1e kwart. Het 1e kwart van deze aflevering van 'Ren je rot' werd afgesloten met een 18-17 voorsprong voor de thuisploeg. En niet onverdiend. Het 2e kwart ging op dezelfde voet verder. Almonte moest het voornamelijk van hun schot hebben. Aangezien de spelers van Weert het netje juist niet van afstand in beweging wisten te brengen moesten ze het meer onder het bord uitvechten. Almonte wist ook het 2e kwart te winnen. Ruststand: 36-32.
Het 3e kwart liet ook weer een gelijkopgaande strijd zien. Even was er een 1-puntsvoorsprong. Er werd iets meer inside gespeeld op de lange mannen, maar nog steeds werd het lengtevoordeel van Weert niet voldoende benut. Aan het eind van het 3e kwart stond Almonte toch nog 2 punten voor. Het bleef dus spannend. Dan het 4e kwart, een om nooit te vergeten. Almonte hield steeds een kleine voorsprong tot er opeens een tussensprint was van Almonte tussen de 5e en 7e minuut. Met nog zo'n 3 minuten te gaan was de achterstand opeens 8 punten, 64-56! Het geloof in de overwinning daalde een beetje bij het bezoekend publiek. Gelukkig niet bij de coach en de spelers. Met een 3-punter van Oost-Europese makelij werd de achterstand verkleind tot 5 punten. Daar bleef het bij tot ongeveer 1:20 voor het einde. Time-out. Er moet ook nog even bij vermeld worden dat de heren in het stemmig grijs in de loop van de wedstrijd het spoor een beetje bijster waren geraakt. Ze waren erg alert op loopovertredingen, helaas werden de overige overtredingen minder gezien. Dat gaf bij coaches en spelers wel enige ergernis met als gevolg een paar technische fouten, één voor Almonte en twee voor Weert. Soms onbegrijpelijk hoe twee scheidsrechters allebei een enorm duidelijke overtreding niet zien. Het was overigens de ene keer in het nadeel van Weert en de anderen keer van Almonte.
Terug naar het zinderende slot. Dus nog even meer dan een minuut te gaan. Balbezit Weert, 3-puntschutter wordt mooi vrijgespeeld en raak. Nog 2 punten achter. Almonte leidt balverlies. Weert zet het spel weer goed op en de bal komt weer bij de 3-puntschutter. Schot is wat moeilijker, maar hij gaat er toch weer in. 1 Punt voor! Maar nog zo'n 30 seconden te spelen. Almonte in de aanval. Een speler gaat inside, maar komt ten val. Er wordt niet voor een overtreding gefloten (pfff) en Weert krijgt balbezit. Almonte maakt een fout en Weert mag naar de vrije worp-lijn. Éen mis, éen raak. Twee punten voor. Almonte weer balbezit, nog 19 seconden. Maar ze weten weer niet te scoren. Weert de bal en weer een fout van Almonte natuurlijk. Met nog 9 seconden op het scorebord weer 2 vrije worpen. En weer wordt maar 1 benut. 3 punten voor en 9 seconden te spelen. Almonte komt echter niet verder dan een wanhoopspoging en Weert pakt de rebound.
Einde wedstrijd. Ontsnapt, opgelucht en opgetogen. Complimenten aan coach en spelers die er tot het eind in bleven geloven. De in grote getalen meegereisde aanhang had er tegen het einde minder vertrouwen in en kneep 'm behoorlijk. Er is dan ook het dringende verzoek om in het vervolg al duidelijk afstand te nemen en een ruime voorsprong te behouden. Kijkt prettiger. Er hoeft niet gewacht te worden met 3-punters tot aan het einde.
Hans Rosenmuller
0 reacties:
Een reactie posten